Voor het maken van zeefdrukvormen wordt in uitzonderlijke gevallen metaalgaas toegepast. Fosforbronsgaas, dat jaren geleden nog wel werd gebruikt bij het zeefdrukken van behang en textiel, wordt praktisch niet meer toegepast. Roestvrij of roestvast staalgaas wordt tegenwoordig vooral gebruikt voor het maken van drukvormen die nodig zijn voor het drukken van zeer nauwkeurig paswerk en voor te verwarmen keramiek- en glasinbrandverven.
Voordelen en nadelen van metalen gazen
Roestvrij staalgaas heeft vele goede eigenschappen, maar ook een aantal belangrijke negatieve kanten. Het gaas is zeer maat- en slijtvast, maar de prijs is extreem hoog. De grote stabiliteit van het materiaal maakt het mogelijk om met een kleine ‘afsprong’ te drukken, wat het sluiten van het drukwerk ten goede komt. Het gaas is uiterst moeilijk om het drukraam te spannen. Eén knik in het gaas en het is onbruikbaar. Eén verkeerde beweging bij het schoonmaken en het gaas is onherstelbaar vernield. Pluspunten daarentegen zijn de antistatische werking, het gelijkmatig inktdoorlatend vermogen en de mogelijkheid om een goed gesloten inktlaag te drukken. Metaalgaas wordt ook geconfectioneerd geleverd, dat wil zeggen: het gaas wordt – op drukraamformaat – aan de zijkanten voorzien van een flexibele spanband. Het gaas is daardoor makkelijker op te spannen en minder kwetsbaar tijdens het drukken.
Gekalanderd gaas en uv-gaas
Gekalanderd gaas is een weefsel dat aan één of aan twee zijden is geplet door het te persen met behulp van walsen. Door kalanderen wordt het gaas zo’n 20 tot 50 procent dunner gemaakt, waardoor bij het drukken een dunnere inktlaag wordt verkregen. Voor het drukken met uv-inkten wordt vaak gekalanderd gaas toegepast. Bij die toepassing wordt gekalanderd gaas ook wel uv-gaas genoemd. Het dunne gaas beïnvloedt het theoretisch inktvolume (het theoretisch drukinktvolume van een gaas wordt bepaald door met dat gaas een bepaald vlak te bedrukken en dan het inktverbruik te meten). Een polyamide gaas 54T heeft een theoretisch drukinktvolume van 38 cm3 / m2, terwijl een gekalanderd gaas 54T een theoretisch drukinktvolume heeft van maar 23 cm3 / m2. Bij polyester gaas 100T is er zelfs sprake van een vermindering van drukinktvolume van ruim 50% (25 en 12 cm3 / m2).
Voordelen van gekalanderde gazen
Naast deze voordelen hebben gekalanderde gazen nog een aantal voordelen: in bepaalde gevallen is het weefsel stabieler, de rakelloop is gelijkmatiger en de opslagbestendigheid van de drukvorm is groter. Bij rasterdrukwerk voorkomt men hoge ‘inktzuilen’ (door overdruk ontstane inktopbouw), waardoor een derde en vierde kleur beter kunnen worden ingedrukt. De zijde van het gaas die gekalanderd is, is glanzend, terwijl de andere zijde mat is. Om met gekalanderd gaas de inktopdracht en het inktverbruik te verkleinen, zijn er twee mogelijkheden. Als men het gaas zo opspant dat het tijdens het drukken met de gekalanderde zijde tegen het te bedrukken materiaal ligt, dan wordt de inktopdracht (bij 110HD gaas) met zo’n 50 procent gereduceerd. Zou men een 130T gaas toepassen dat met de gekalanderde zijde in contact komt met de rakel, dan vermindert men de inktopdracht met zo’n 25 procent. Indien men de gekalanderde zijde aan de rakelzijde gebruikt, is er een beter drukcontact (fijnere detaillering) met het te bedrukken materiaal.